Around the clock

Around the clock...χορεύουμε και μας αρέσει κιόλας.Έτσι δεν είναι κάπως το σκηνικό στην Ελλάδα του 2000-βάλε;Μία πελώρια βόμβα στη μέση,γιατί και η βόμβα ρολόϊ είναι,και γύρω της μικρά ποντικάκια,εμείς ειμαστε αυτά, να περιμένουμε την έκρηξη."Θα σκάσει,δε θα σκάσει",φωνάζουμε ο ένας στον άλλον και στο εντωμεταξύ σκάμε εμείς μεγαλειοπρεπώς και αδίστακτα.Από τη δική τους πλευρά το αδίστακτα,από τη δική μας δεν επιτρέπονται τέτοιου είδους συμπεριφορές.Δειλά και ήσυχα ναι.Αγανακτισμένα,ίσως,δεν έπιασε και πολύ,αλλά αδίστακτα,όχι.

Το αστείο στην όλη ιστορία,αν είσαι φαν του μαύρου χιούμορ φυσικά,είναι οτι προσπαθούν με το έτσι θέλω,να μας περάσουν οτι όλο αυτό που ζήσαμε ως εδώ,είναι μία μεγάλη γιορτή,κάτι σα φεστιβάλ,που γιορτάζουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα,με πανό,πορείες και κάποια δελτία τύπου.Δηλαδή,κοντολογίς,η "προσεχώς χρεωκοπεία" μας,μπορεί να τιτλοφορηθεί και ως,"η γιορτή του κρασιού,ελάτε να σας κεράσουμε,εμείς πίνουμε από το πρωί".Μεγάλος τίτλος,δε λέω.Δεν κάνει για περιοδικό ας πούμε,αλλά για μεγάλα και παχιά λόγια υποσχέσεων με σχεδόν αόρατες υλοποιήσεις αυτών,νομίζω οτι δε θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερος.

Στην Ελλάδα του 2011 πάμε για 12,εγώ πάντως και όταν λέω εγώ,αντιπροσωπεύω σχεδόν το 90% της γενιάς μου,έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο: μπαίνεις τώρα στο αεροπλάνο και μεταναστεύεις στα ξένα.ΤΩΡΑ!Ευρώπη,Αμερική,Αυστραλία;Όπου!Κάτι άκουσα τελευταία και για Σουηδία και μου άρεσε. Την έβαλα στη λίστα του top 5.Εκεί λέει,οι άνθρωποι που ζούνε έξι μήνες μεσα στη νύχτα,το έχουνε πιάσει το νόημα και οι μισθοί φτάνουν να ζήσουν και τα εγγόνια τους.

Κατάλαβες τώρα τι γίνεται;Αντί να έχουν αυτοί μαύρα μεσάνυχτα,που έχουνε δηλαδή οι άνθρωποι,άκου έξι μήνες μαύρη καλιακούδα, έχουμε εμείς.Οι Ελληνάρες.Που πουλάμε τον ήλιο μας,50 ευρώ το βράδυ σε ΧΧΧ ξενοδοχείο δίπλα από το κωλόμπαρο του Μήτσου στην΄Άνω Μερά της Μυκόνου.Στους Έλληνες το πουλάμε τόσο,στους ξένους δε τολμάμε.Μας δίνουν μία μούντζα και πάνε Καραιβική να βρούνε και τον Τζόνι,τον Ντεπ και λίγο λίγο η Ελλάδα σβήνει από το χάρτη,αλλά αυτό τώρα είναι ένα άλλο πονεμένο θέμα,ο τουρισμός λέω,άλλο θέμα,δεν είναι της παρούσης.Εγώ το πήγαινα στους μισθούς,στην ανεργία,στην υπερκόπωση από τη σκέψη για το τι μου ξημέρωνει αύριο.Ο τουρισμός θα ξανά συζητηθεί πάλι το καλοκαίρι σε ένα διάλειμμα από το madame figaro,ποιο μαγιώ ταιριάζει στις γυναίκες αχλάδι,που θα είναι και επίκαιρο.Τώρα πάμε ολοταχώς για να κατεβάσουμε χειμερινά.Πάει,περασε η μόδα του.Του χρόνου πάλι.Παρεπιπτόντως,ο Μήτσος στην Άνω Μερά,μετράει ακόμα τα ευρά του."Μια χαρά τη βγάλαμε και φέτος και ας έτρεχε το καζανάκι στο δωμάτιο 33",λέει και κάνει το σταυρό του.

Σουηδία λοιπόν!Φτάσαμε να περιμένουμε το "φεύγω με βάρκα την ελπίδα,δε ξέρω που πάω,ποια είμαι" και τέτοια.Κάποτε έφευγαν εργατικά χέρια,τώρα μας σπουδάζουνε πρώτα και μετά μας διώχνουν.Με εφόδια.Μην πάμε και σα το σκυλί στο αμπέλι.Παρ'όλα αυτά,το ομολογώ.Το διαβατήριο μου παραμένει ακόμη μη ανανεωμένο στο συρτάρι πίσω πίσω,πράγμα επικίνδυνο στις μέρες μας,να μην ανανεώνεις το διαβατήριο λέω,επικίνδυνο πολύ,αφού δε ξέρουμε πότε θα πραγματοποιηθεί η παύση εισόδου-εξόδου από τη χώρα.

Σκέφτομαι πολύ συχνά,που οφείλεται αυτή η αντίδραση,δηλαδή το οτι θέλω να φύγω μεν, αλλά είμαι ακόμα εδώ;Ανασφάλεια,φόβος ή τσαμπουκάς;Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Να γεμίσεις τη βαλίτσα.Εύκολο.Να ανανεώσεις το διαβατήριο,εύκολο.Να χαιρετίσεις φίλους και γνωστούς,οκ,όχι και τόσο εύκολο,αλλά καταπίνεται.Να μπεις στο αεροπλάνο,εύκολο.Να βγεις σε μια ξένη χώρα,εύκολο.Εκεί τι κάνεις ρε παιδάκι μου ειναι το θέμα.Και γιατί να το κάνεις εκεί αμα μπορούσες να το κάνεις εδώ;Τίποτα,τίποτα,τσαμπουκάς είναι τελικά.Όλα εκεί οδηγούν αναπόφευκτα!Και η συζήτηση περνάει σε άλλο επίπεδο.Πιο πατριωτικό.Φανατικά εθνικιστικό.Και σε πνίγει το δίκιο.

Κατάλαβες γιατί έφτιαξα αυτό το blog;Για να μου φέρνει γούρι.Είπα πως άμα μοιράσω λίγη από την παροντική μου "δυστυχία" δεξιά και αριστερά,ίσως κάπως να συνεργαστούν τα άστρα μου,οι πλανήτες μου,ο Κρόνος και ο Ερμής και να επέλθει μία κάποια αλλαγή στο σύμπαν που θα έχει θετική επιρροή επάνω μου.Έπιασε, πρέπει να ομολογήσω,διότι πριν λίγο χτύπησε το τηλέφωνο για δουλειά.Όχι κάτι ιδιαίτερο,αλλά σε δουλειά να βρισκόμαστε που λέει και ο λαός. 

Τελικά διαπιστώνω πως όλα μέσα στο μυαλό μας είναι και γυρίζουν όπως οι δείκτες των ρολογιών.Και ξέρεις κάτι;Οι δείκτες εκεί που έχουν να πάνε,θα πάνε,δε θα ρωτήσουν και κανέναν.Γιατί έτσι είναι ο χρόνος.Άτιμος.Όλοι τα βάζουμε με τη ζωή,πως είναι πουτάνα και άλλα τέτοια γαλλικά,αλλά το μεγάλο λαμόγιο στην όλη ιστορία είναι ο χρόνος και κανείς δε τον παίρνει στα σοβαρά.Αυτός τα φτιάχνει όλα.Αυτός και τα χαλάει.Νομίζαμε μέχρι σήμερα πως μας κυβερνάει μια γυναίκα που τη λένε ζωή, και την κατηγορούσαμε για την πουτανιά της,αλλά σκατά τα έκανε πάλι ένας άντρας που βρέθηκε πίσω από αυτή.Για αυτό και θηλυκό,δεν είδαμε ποτέ στην ανθρώπινη ηγεσία.Συμφωνημένα πράγματα δηλαδή κάτω απο το τραπέζι,χρόνια τώρα.Εχετε δει εσείς κανέναν άντρα να πηγαίνει στα Hondos και να ξεροσταλιάζει στην ουρά για να πληρώσει τη νέα αντιρυτιδική κρέμα της Estee;Εγώ έχω δει.Κανέναν.Συμφωνημένα πράγματα κάτω απο το τραπέζι λέμε.Ούτε ρυτίδες,ούτε ραγάδες,ούτε κυτταρίτιδα.Εγώ σας δίνω απαλλαγή,τους είπε και εσείς θα κάνετε τον κόσμο να τρέχει πίσω από χρεωκοπείες,χρηματιστήρια και δάνεια.Τελεία και παύλα.

Άρα τι απέμεινε;Συμφιλίωση με την ιδέα και ξερό ψωμί.Μάθε να ζεις με το χρόνο,γιατί αλλιώς θα σε καταπιεί και περίμενε.Σταμάτα πια να κατηγορείς τη ζωή.Δε φταίει αυτή.Για όλους εξάλλου έχει ο Θεός.Και για σενα και για εμένα.Για όλους.Έτσι,όπως κάνεις και εσύ, περιμένω και εγώ, εκεί,λίγο πιο κάτω από τη βόμβα.Αμέτοχη όχι.Γιατί μας κατηγόρησαν και για αυτό,εμάς τους φρέσκους στην κοινωνία,οτι λουφάρουμε δηλαδή,οτι δε μας νοιάζει και πολύ,οτι βολευτήκαμε στα σπίτια των γονιών μας.Η ψυχούλα μας το ξέρει και ύστερα η τσέπη μας.Βολικό.Μεγάλη λέξη να τη ξεστομίζεις,δε της δίνουμε και πολλή σημασία όταν τη λέμε.Τη χρησιμοποιούμε κάπως πρόχειρα.Βολικό; Βολικό να τη χρησιμοποιούμε κάπως πρόχειρα.

Ένα είναι το νόημα φίλοι μου και άμα το πιάσουμε,εμείς οι βολεμένοι,ίσως και να ξεβολέψουμε κάποια μυαλά.Κάντε έρωτα,όχι πόλεμο.Δε το πα εγώ.Κόσμος το λέει,έδώ και χρόνια.Άλλες γενιές.Οι δικές σας.Βλέπετε;Συμφωνούμε.Κάντε έρωτα,όχι πόλεμο.Γιατί εμείς στραφήκαμε ο ένας προς τον άλλον,υψώσαμε ασπίδες,όπλα,οτι έχει ο καθένας.Οι επιβάτες κατά των εργαζομένων του μετρό.Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι κατά των δημοσίων υπαλλήλων.Οι μαθητές κατά των καθηγητών και αυτή η ιστορία μοιάζει με γαϊτανάκι που δεν έχει τελειωμό.Μόνο η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση δείχνουν να είναι μονοιασμένοι στους χαλεπούς καιρούς.Λες και όλα είναι στη θέση τους.Αυτοί δεν έχουν πάρει χαμπάρι για τη βόμβα.Μάλλον την πέρασαν για χρυσό καρτιέ και χαλάρωσαν,δεν εξηγείται.Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα,μακάρι να την πέρασαν για χρυσό Καρτιέ.Σωθήκαμε!Μόνο τότε θα σφαχτούν για το ποιος θα τη μοσχοπουλήσει στη ξενιτιά για να πάρει ένα ακόμα στρεμματάκι,να βάλει καμιά κουρτινίτσα να αγοράσει εκείνο το σαλόνι από το Ιδέες και Λύσεις!Εντωμεταξύ,εμείς μπορεί να γίνουμε φτωχότεροι,αλλά τουλάχιστον θα είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Λοιπόν.Να μην πολυλογούμε.Είπαμε.Κάντε έρωτα,όχι πόλεμο.Βγείτε έξω,ερωτευτείτε,γνωρίστε κόσμο,αν δεν έχετε λεφτά για καφέδες,πάρτε μια μπουγάτσα από τα Everest και καθίστε στο παγκάκι στην πλατεία Συντάγματος και κοιταχτείτε στα μάτια.Κάντε όνειρα.Πείτε τι θέλετε να φάτε,που επιθυμείτε να ταξιδέψετε μαζί,αγνοήστε για λίγο τους γύρω σας.Να ξελαμπικάρει το μυαλό σας ρε παιδί μου.Εγώ αυτό κάνω πάνω κάτω.Και αναθαρρεύω.Παίρνω δυνάμεις,πως το λένε;Και ας με πιάνει το παράπανο για τις άδειες ώρες χωρίς δουλειά.Θα έρθουν.Στο χέρι τους είναι ή στο δικό μας;Θα το δείξει η ιστορία.Αλλά εσύ τουλάχιστον,να έχεις μια ανάμνηση να θυμάσαι.Να έχεις κάτι να περιμένεις.Και αμα αξίζεις έστω και λίγο για αυτά που διάλεξες να κάνεις,το ξέρω,εκεί που θα κάθεσαι στην πλατεία και θα μασουλάς,θα γυρίσουν οι ώρες για δουλειά και θα σου ρίξουν ένα βλέφαρο.Φρόντισε μόνο να είσαι εκεί εκείνη την ώρα,γιατί γρήγορα γυρίζουν το κεφάλι και φεύγουν.Να είσαι εκεί να τις κοιτάξεις και εσύ.Να καταλάβουν οτι τις θέλεις.Οτι γουστάρεις.Και άμα τα βρείτε εσείς οι δυο,αργά ή γρήγορα,θα αρχίσεις και πάλι να κατακτάς τον κόσμο.Γιατί έτσι είμαστε εμείς οι νέοι.Βολεμένοι στα όνειρά μας,στα θέλω μας,σε αυτά που σπουδάζουμε με κάθε κόστος.Α!Και κάτι τελευταίο.Κλείστε επιτέλους τη τηλεόραση.Πηγαίνετε θέατρο αν θέλετε,σινεμά.Αλλά κλείστε τη τηλεόραση.Αλλιώς ξεκινήστε να αγοράζετε λεξικά στα τούρκικα.Καλημέρα σας.